Współcześnie sporo osób ma problemy z prawidłowych słyszeniem, które w mniejszym lub większym stopniu utrudniają codzienne funkcjonowanie. Mogą się one pojawić zarówno w wieku niemowlęcym (bezpośrednio po narodzinach), jak i na różnych etapach dorosłości. Na szczęście istnieje kilka skutecznych metod badawczych pozwalających precyzyjnie zdiagnozować źródło niedosłuchu lub szumów usznych. O wielu z nich można przeczytać na https://akademiaslyszenia.pl/index.php/sluch.
Podstawową nowoczesną techniką badania słuchu jest tzw. otoskopia, która polega na tym, że wykwalifikowany protetyk dokładnie ogląda wnętrze uszu za pomocą przyrządu zwanego otoskopem. W ten sposób dokonuje wstępnej oceny stanu fizjologicznego przewodów słuchowych, a także błony bębenkowej.
Znacznie bardziej zaawansowaną metodą jest natomiast audiometria tonalna. W tym przypadku główny cel to ustalenie progu słyszenia dźwięków na drodze powietrznej oraz kostnej. Procedura rozpoczyna się zawsze od założenia przez pacjenta słuchawek, przez które po chwili płyną dźwięki o bardzo niskim natężeniu. Jeśli dana osoba je słyszy, wówczas naciska przycisk, a jeśli nie, to częstotliwość zostaje nieco zwiększona. W trakcie badania protetyk tworzy specjalny wykres, a na koniec omawia wyniki z pacjentem.
Inne techniki to:
– tympanometria – weryfikowanie stopnia podatności błony bębenkowej na różne zmiany ciśnienia, co daje istotne informacje na temat warunków przewodzeniowych w uchu środkowym
– otoemisja – dokładna ocena sprawności mechanicznej głównego receptora słuchu
– audiometria mowy – inaczej test na rozumienie sygnałów werbalnych, który potwierdza prawidłowość działania ucha wewnętrznego i kory mózgowej
